’s Morgens om half 7 ben ik wakker, gauw Thijmen en Rob wakker maken, want we willen nog even kijken of we de hertjes kunnen zien. Snel een ontbijtje naar binnen en daar gaan we. Gelukkig is het niet zo ver weg en is het ook niet heet. We gaan naar de trail waar we gisteren ook een hertje zagen.
Halverwege de trail spot Rob een hert, maar helaas heeft die geen zin om te blijven staan. Een stukje verder komen we er nog een tegen en die blijft wel lekker staan. Van alle kanten is het mogelijk om haar te fotograferen.
Helaas zien we op de rest van de trail weinig dieren, het is lekker rustig, niet te warm, dus geen idee waar ze allemaal zijn. We stappen in de auto, gaan naar de andere trail en spotten ondertussen nog een aantal herten. Ze proberen om deze tijd allemaal de weg over te steken.
We zien in de verte nog wel een roofvogel in een boom zitten, geen idee welke het is.
Bij het volgende trailtje is ook weinig leven, de eerste schildpad zit weer in de zon, het meertje is spiegelglad en ik kan een mooie foto maken van de wolken die weerspiegelen.
Op weg terug naar de auto zit daar toch echt weer een slang, die is ook aan het opwarmen denk ik. Gisteren hier nog lopen zoeken naar een Geocache, gelukkig zat deze er toen niet, of was hij verstopt?
Op de terugweg nog gauw even de oude spoorbrug op de foto gezet.
Daarna besluiten we om terug te gaan naar het hotel, we hebben toch nog een aardige reis voor de boeg. Gisteravond alles al ingepakt nu alleen de laatste dingen nog in de koffer en dan kunnen we gaan.
Alles in de auto en het wordt al weer aardig warm. We besluiten om eerst nog naar een outlet te rijden Rob wil nog wat broeken kopen en we moeten nog aardig wat tijd overbruggen. Het wordt de Florida Keys Outlet Market. Achteraf vlak bij de plaats waar we 2 dagen geleden nog waren.
Het is een wat kleiner winkelcentrum, maar we kunnen toch goed slagen.
We hebben daar aardig wat tijd voordat we op het vliegveld moeten zijn, maar we besluiten toch maar te gaan. Je weet immers maar nooit hoe alles loopt.
Bij ons liep het dus gesmeerd, op naar Miami om de auto in te leveren. Dat is een makkie, alle verhuur bedrijven zitten in één gebouw dus je hoeft alleen de borden rentals te volgen en daarbinnen wordt keurig aangeven waar je heen moet.
Binnen aangekomen zijn er heel wat rijen met huurauto’s die teruggebracht worden, ideaal zo soepel als het loopt. Nog even vragen of we de koelbox in de auto kunnen laten staan, die kunnen we helaas niet meenemen. De medewerker daar begint ineens te glimlachen en zegt de mijne is vorige week op het strand gestolen dus ik kan hem wel gebruiken. We laten hem daar achter met nog wat lekker koele blikjes fris erin.
We moeten nu naar de MiaMover die het vandaag gelukkig wel doet, maar eerst de laatste inkopen nog verdelen in de koffers en ik doe mijn lange broek aan, want dat zit toch wat prettiger tijdens de reis.
We komen natuurlijk veel te vroeg aan bij het vliegveld, maar beter te vroeg als te laat. We besluiten met al onze koffers in een pizza restaurant te gaan zitten en bestellen een grote pizza, en groot is hij ,doorsnede 50 cm. Lekker veel kaas en peperoni erop. We proberen het zolang mogelijk te rekken, maar uiteindelijk gaan we toch maar kijken of we de koffers kunnen inleveren.
En ja hoor dat kan, maar wat een primitieve bedoening hier. Koffer moet op de weegschaal, daarna eraf, volgende erop en dat 5 maal. Daarna komt de mevrouw achter de balie vandaan om op alle koffers stickers te plakken,en dan moeten ze allemaal aan de zijkant achter een lijntje gezet worden. Kom vooral niet achter het lijntje, want dat is het gebied van de Government en daar mogen alleen speciale mensen lopen. Daar worden onze koffers, die dus al een tijd onbeheerd staan, door een medewerker opgehaald en door een scanner gedaan. Allemaal handmatig, heel vreemd.
Daarna gaan we door naar de gate en moeten we nog een uurtje of wat doorbrengen. Het boarden gaat gelukkig heel snel en het vliegtuig zit niet helemaal vol, ook wel prettig. Wat me wel opvalt, is dat de alleen reizende dames en heren heel snel de lege stoelen in beslag nemen en daar prinsheerlijk op liggen te slapen waardoor de gezinnen met kinderen nog redelijk krap zitten met zijn allen.
Na 9 uur landen we weer in Keulen en dan op zoek naar de auto, gelukkig staat hij nog op de plek waar we hem achterlieten, dus nu op naar huis het laatste stukje.
