Ook vandaag staat weer een drukke dag op de planning dus weer vroeg op en ontbijten. Daarna in de auto om eerst hier het riviertje in de omgeving te verkennen, we komen er dagelijks langs dus nu toch maar eens van dichtbij kijken.
Helaas ligt het ’s morgens geheel in de schaduw dus het valt een beetje tegen. Wat ons wel opvalt zijn de rode stenen die her en der in het water en op de kant liggen. Er zit iets op of overheen maar wat blijft ons een raadsel.
Terwijl wij de rivier aan het bekijken zijn komt er een busje langzaam voorbij rijden met een paar mannen achterin die de stokken voor de sneeuw aan het plaatsen zijn. Weten zij iets wat wij niet weten of is het gewoon de tijd voordat de winter en de sneeuw komen en moet alles op tijd klaar zijn.
Hierna gaan we op weg naar het Brandnertal dit is ook weer een skigebiet met liften, die gelukkig nog open zijn en waar ook een aantal wandelingen te maken zijn.
Het ligt wat lager als de gebieden waar we hiervoor waren het hoogste punt ligt op 1680 meter waardoor we niet boven de boomgrens zitten en dus een heel ander uitzicht hebben met veel bomen erg leuk om te zien met al die herfst kleuren.
We gaan met een 8 persoons gondel naar boven en zien al gauw dat we zometeen moeten overstappen. Zo gezegd zo gedaan, deze tweede gondel is veel groter en er kunnen 30 mensen in niet dat die er op dit tijdstip zijn dus het is lekker rustig en we kunnen lekker kijken. Het duurt niet lang voor we boven zijn en ook daar boven op de berg is een restaurant. We gaan lekker wat drinken en even kijken welke wandeling we willen gaan doen.
Het toeval wil dat hier boven op de berg ook een Multi van een geocache begint, die loopt over de kinder route die we toch al wilden doen dus 2 vliegen in een klap. Alleen hoe z’n Oostenrijkse multi werkt geen idee geen vragen geen berekeningen alleen maar Waypoints. We zullen het zien en gaan vol goede moed op pad.
Het is weer prima weer en ook het uitzicht is prachtig, deze wandeling is echt voor kinderwagen gemaakt een lekker breed verhard pad met niet te veel steiging en dalingen. Ideaal voor ons dus.
We lopen van punt tot punt en krijgen heel wat informatie over ons heen over het gebied de bomen, stenen en ook de dieren erg leuk allemaal. Ondertussen slenteren we lekker door voor de wandeling staat 1,5 uur maar ik denk dat wij er wel langer over doen, lekker rustig stappen en foto’s maken.
De Waypoints!!
Halverwege maken we nog een uitstapje naar een ander cache die in de balken van de skilift verstopt zit. Martijn en ik zijn al even aan het zoeken omdat het toch vreemd is dat het in de lift verstopt zou zitten. Dus omdat het te lang duurde komt Rob toch maar aanlopen en die heeft binnen een minuut de cache te pakken. Hier vandaan nog een klein stukje de berg op en we hebben een prachtig uitzicht.
Bijna aan het eind komen we ook nog bij een kleine waterval waar ze voor de kinderen wat speel dingen hebben neerzet, Martijn helemaal in zijn element lekker knoeien met water.
We blijven lekker naar beneden slenteren en staan uiteindelijk toch bij het laatste punt van de Multi, en ja wat nu. Gelukkig zie ik nog een eindpunt staan dus laten we daar toch maar gaan kijken en ja hoor daar kunnen we hem eindelijk loggen. Wel raar dit.
Het eindpunt is niet het einde van de trail om weer bij de Kabelbaan te komen moeten we toch nog een stukje verder. We komen daar langs het blote voeten pad waar we Martijn maar met moeite kunnen overtuigen om zijn schoenen aan te houden, dus hij loopt er maar overheen met schoenen aan. Heel leuk gedaan dit rondje.
Heel af en toe kom je nog een bloemetje tegen.
Daarna besluiten om naar de kabelbaan te lopen om nog een keer naar boven te gaan om er te gaan eten. Helaas gaat de kabelbaan om 4 uur dicht dus waren wij vrij laat en hebben alleen nog iets gedronken voor we weer naar beneden gingen. Deze keer was het bakje van de kabelbaan helemaal vol.
We hebben onderweg nog even gekeken naar een restaurant even gekeken bij de KaseHouse Montafon. Een buffet met kaas voor het avondeten leek ons toch niet zo aantrekkelijk. Daarna nog even bij een ander restaurant gekeken waar ze voornamelijk wild serveren ook daar zijn we maar weer weg gegaan en besloten dan toch maar bij Landal te eten, erg lekker daar.
Martijn is daarna nog even gaan zwemmen en heeft alweer nieuwe vrienden gemaakt. Geen idee wat we morgen gaan doen moeten we nog even over nadenken.
