Dag 3 Watervallen & Gletsjers en meer.

Vanmorgen al op tijd alles ingepakt want we gaan naar ons volgende huisje, op weg daar naar toe is het de bedoeling om nog een hoop dingen te gaan bekijken. We rijden weg met een stralend blauwe lucht met een paar wolken en een beetje wind, Gelukkig hebben we vandaag geen vliegen gezien, wat het toch een stuk aangenamer maakt.

Als eerste gaan we vandaag naar een plek die ik tegenkwam via een geocache, een historische locatie waar de laatste Rooms-Katholieke bisschop werd geëxecuteerd omdat hij weigerde het Lutheranisme van IJsland te promoten. Hier staat op een prachtig plekje zijn herdenkingssteen. NIet veel verder komen we uit bij een kerk waar ook een klein turfhuisje staat, prachtig om te zien.

Daarna gaan we weer een waterval bezichtigen, de Urridafoss. Ze hebben er hier heel veel en elke waterval is weer heel anders. Als we aankomen waait het best wel en de waterdruppels spetteren in ons gezicht. Beneden in het water staan een paar vissers die een poging doen om een forel binnen te halen, maar de vis wint dit keer.

Op naar de volgende plek, dat is het Keldur Turf House. De weg daarnaartoe lijkt goed, maar een paar kilometer voor het eind wordt het toch weer gravel. Heel raar dat je daar dan nog steeds 80 km mag rijden, volgens mij doen alleen de locals dat. Ook kennen ze hier heel veel van dit soort borden.

Op de gravelwegen ga je soms stijl omhoog en zie je niets achter de heuvel. Ze plaatsen dan boven op de berg een blauw bord met witte pijl om aan te duiden aan welke kant je erlangs moet. Het is even wennen, maar daarna gaat het automatisch.

We komen aan op het eind van de weg, wat meteen ook het eind van de wereld lijkt. Maar het ziet er prachtig uit. We lopen in de richting van de huisjes en zien daar dan ook nog een kerkje staan, we kijken onze ogen uit.

De volgende stop is Seljalandsfoss, de waterval van IJsland  waar iedereen toch even naar moet komen kijken. Het mooie van deze waterval is dat je er achterlangs kunt lopen en lekker nat wordt. Voor ons geen probleem vandaag omdat het lekker weer is. Het water komt met een gigantisch kracht naar beneden, heel wonderlijk om te zien vanachter de waterval.

Daar vlak bij ligt nog een andere waterval, waarover ik gelezen heb, dus de Garmin ingesteld en op weg. Maar zoals een aantal mensen wel weten heeft deze Garmin soms een eigen idee over hoe we zouden moeten rijden en nu dus ook weer. Nadat we vandaag voor de zoveelste keer over gravel rijden roept hij dat we rechtsaf moeten en dat klopt inderdaad met mijn richtingsgevoel, ware het niet dat het een afslag te vroeg is en we aan het eind van deze weg op een boerenerf staan. Dus we moeten weer terug en de goede weg nemen, nog kilometers gravel maar we hebben er wat voor over.

Aangekomen op de plek van bestemming zien we dat we niet de enige zijn, om deze waterval te zien moet je eerst een stuk door de grot over de stenen in het water lopen, af en toe door het water en op het eind moet je via een ketting, die aan de muur hangt, een stukje horizontaal langs het water lopen en daarna 2 meter omhoog. Wel goed vasthouden anders is het plons, dus dat laatste stuk laat ik even aan me voorbij gaan. De heren weten niet hoe snel ze ernaartoe moeten gaan.

De terugweg heeft nog wat voeten in aarde (of voeten in water) als Rob besluit om in sneltreinvaart de rivier over te steken. Hink stap sprong met zijn voeten in het water, maar gelukkig de rest droog gehouden. Meteen de vraag van Martijn ofze hier niet meer van dit soort dingen hebben. Ja hoor, vast wel.

We komen steeds dichter bij ons nieuwe huisje, maar onderweg maken we toch nog een paar stops die de moeite waard zijn. Ook deze Rutshellir Caves, Een klein gebouwtje, dat nu gebruikt wordt als stal, maar dat er heel leuk uitziet.

Een paar honderd meter verder liggen er nog een paar. Drangurinn í Drangshlíð, dat zijn meerdere gebouwen waar je wel mag kijken, maar niet naar binnen mag.

Er staat vandaag nog een waterval op de planning, de Skógafoss Waterfall. Weer een hele grote en indrukwekkende, en ook een waar je, als je geluk hebt, een regenboog kan zien. En dat was dus ook vandaag.

Als laatste gaan we vandaag naar de Sólheimajökull Glacier. De weg ernaartoe ziet er vrij nieuw uit, dus dat is een makkie. Op de bestemming zijn ze met onderhoud aan de paden bezig en het pad wat wij willen nemen is afgesloten. Gelukkig zijn wij er na werktijd en zien we nog meer mensen op het pad lopen, dus dat kunnen wij ook. Het is een prachtig gezicht, die ijsmassa, in diverse kleuren, zwart, wit en blauw. Op het water drijven zelfs echte ijsbergen, prachtig om te zien. We kijken alweer onze ogen uit. IJs is natuurlijk niet zwart, maar wel nadat deze is bestrooid met as uit de vulkaan.

Onze dag was weer goed gevuld, moe maar voldaan komen we bij het huisje aan. De eigenaar verontschuldigt zich meteen. We hebben weliswaar een gloednieuw huisje, maar de veranda is nog niet af. Net als in Nederland zijn de mensen hier bij gebrek aan werk en toeristen aan het werk geslagen en er is bijna geen hout meer te krijgen. Gelukkig is het huisje zelf af en aangezien we er toch bijna niet zijn, maakt het ons niet zoveel uit. We slapen daar alleen maar.