Vandaag moeten we alweer naar een ander plekje, gelukkig geen grote afstand maar wel met een paar leuke en rare dingen onderweg. En net als de eerste dag worden we gek van de vliegen, als we op weg gaan naar de eerste stop lijkt het of het regent maar het zijn vliegen. We rijden door hele wolken vliegen die als we stoppen overal op de auto vast geplakt zitten een heel vliegen kerkhof. We stoppen als eerste bij Skútustaðagígar dat is een klein natuurpark met Pseudo kraters. Heel leuk om te zien maar wij zijn er in sneltreinvaart doorheen gelopen. Overal vlogen vliegen behalve als je even in de wind kon staan dan waren ze weg leek het maar in feite zaten ze dan achter je, we waren er al gauw klaar mee.
Een grote Pseudo krater
Daarna rijden we weer naar het noorden om de volgende waterval te bekijken dit keer de Goðafoss een waterval die je aan 2 kanten kan benaderen we nemen eerst de ene kant en daarna de ander zodat we hem in het geheel kunnen zien.
Dit is de brug van de oude weg daar kun je nu alleen nog overheen lopen.
Goðafoss van de andere kant
Daarna rijden we door naar een plekje dat ik gevonden heb via het geocachen er zou een kleine multi liggen bij een verlaten gebouw. Wanneer we de informatie invullen zien we dat we de brug moeten oversteken, dat kan alleen lopend want sinds 1968 is de brug voor alle verkeer afgesloten.
De oude brug
Lost Place
Daarna gaan we op weg naar de Kerstman het is een klein stukje om maar aangezien we vandaag de tijd hebben doen we dat maar. Helaas was hij zelf niet thuis maar er was wel een leuke winkel, met allerlei prulletjes en eten. We keken onze ogen uit. En zelfs de was hangt buiten.
Dan is het al weer tijd om richting het huisje te rijden, we doen eerst nog boodschappen maar supermarkt 1 heeft geen uien dus door naar supermarkt 2, daar ziet Martijn ook een Subway dus ook meteen een lekker broodje gescoord. Het is nog ongeveer een uurtje rijden dan zijn we er, maar wat voor weg het eerste deel gaat goed maar dan we komen bij een tunnel van 3,4 kilometer lang met 1 rijbaan. Gelukkig rijdt er een local voor ons in een bus die weet wat hij moet doen want anders hadden wij daar mooi gestaan. Om de zoveel honderd meter heb je inhammen waar 3 auto’s in passen dus je hupt van inham naar inham zolang er geen tegenliggers aankomen, een rare constructie maar het werkt wel. Als we uit de tunnel komen zijn we er bijna een klein plaatsje aan het water en ons huisje dus ook.
Brimnes-hut
uitzicht over het water
