Vandaag hebben we een plan gemaakt om Elanden te gaan kijken aangezien we die in het wild niet tegen zijn gekomen. We hebben een leuk park “het Målilla Elk Park” uitgezocht waar we ongeveer 45 minuten voor moeten rijden. We gaan vanmorgen meteen na het ontbijt op pad. Na 5 minuten roept Martijn ik zag een hert en nog geen minuut verder staat er een op de weg. We hadden de camera’s natuurlijk nog achter in de auto liggen, en je raad het al op het moment dat ik mijn camera voor in de auto leg is er geen hert meer te bekennen.
We rijden wat langzamer dan normaal als ik ineens een stukje het bos in een Eland zie we stoppen en vanuit de auto kan ik wat foto’s maken. Daarna rent ze heel snel weg.
We besluiten om toch maar door te rijden naar het elanden park ook al hebben we al een eland gezien nu. Het is een leuk kleinschalig park met verschillende kuddes elanden. Als we aankomen begint het net te regenen maar daarna wordt het al snel droog.
Om 11 uur worden de elanden gevoerd en komt er een grote kar met verse takken aanrijden, ze weten het precies want ze komen allemaal naar het hek.
We hebben vandaag ook een hele uitleg gekregen over hoe de elanden leven, nooit geweten dat 15 jaar voor een eland al heel oud is. En zo waren er nog veel meer interessante weetjes.
Daarna zijn we doorgereden naar een kerkje waar een multi ligt een makkelijke volgens de listing. Terwijl ik worstel met de vertaling van de vragen van wat bedoelen ze nu loop ik om een gebouwtje heen om palen te tellen en zie de cache al hangen, dus inderdaad heel makkelijk. Daarna nog even rondgekeken naar het vreemde bouwwerk.
Daarna rijden we door naar nog een cache een die precies in Rob zijn straatje past. Ook moeten er nog wat boodschappen gedaan worden.
Daarna rijden we door naar een grosse-Maja grottan” en grot met een interessante geschiedenis.
Lars Molin (1785-1845) uit Ramsberg in Västmanland pleegde een reeks diefstallen in Zweden. Hij was verkleed als vrouw en kreeg daarom de naam Lasse-Maja. Hij is heel lang bij de politie weggekomen voordat hij werd gepakt. Tijdens een van deze razzia’s had hij zijn schuilplaats in deze grot, bedekt onder een grote rots en bestaande uit twee ruime kamers. Door middel van een ladder is het mogelijk om deze ondergrondse woning te bezoeken. Lasse-Maja werd veroordeeld tot dwangarbeid voor het leven in het fort Karlsten in Marstrand 1818, maar kreeg 22 jaar later gratie. (Dit is een google vertaling)
Helaas konden we de cache die hier ligt niet vinden. En zelfs ik ben de ladder afgegaan om te zoeken.
