We doen vanmorgen lekker rustig aan we ontbijten met de broodjes en eierkoeken die we nog overhebben van gisteren. Daarna besluiten we om naar Rovinji te rijden om de oude stad te gaan bekijken. Maar waar het gisteren zo’n 16 graden was is het vandaag weer zonnig en erg warm rond de 28 graden. We lopen daar dus lekker te puffen in onze lange broeken. Rob en ik hebben een soort van déjà vu momnet, wij zijn hier namelijk al eens geweest met de kinderen. Welk jaar daar zijn we nog niet achter maar wel dat het lang geleden is.
We willen een bezoek brengen aan de Church of Saint Euphemia die je al van ver boven de stad ziet uitsteken. We lopen langs de haven waar de grootste luxe jachten liggen die je maar kunt bedenken om van daaruit door de smalle oude straatjes naar boven te lopen. We kijken onze ogen uit zo leuk is dit. Wanneer we boven komen moeten we eerst even uitpuffen van de hitte, om dat de informatie voor de caches te gaan zoeken.
We nemen natuurlijk ook een kijkje in de kerk maar een ritje naar boven de toren in laten we aan ons voorbij gaan. We genieten hier van het uitzicht over de zee en het mooie heldere water. Als we verder lopen nemen we de route langs de meeste caches en langs de zee. De eerste wordt al snel gevonden dat was een makkie maar dan. De volgende ligt vlak bij de zee dus we gaan daar kijken maar ligt hij boven of beneden. Terwijl wij aan het zoeken zijn komt er nog een Duitse meneer aan die duidelijk ook aan het zoeken is. Na het bekijken van foto’s wordt duidelijk waar de cache ligt en die meneer offert zich op om een stukje te klimmen.
Tijdens de zoektocht zagen we ook een hoop hagedissen die natuurlijk op de foto gezet werden.
Terwijl we verder lopen zien we in de verte de Duitse meneer al weer zoeken naar een cache ook hier heeft hij weinig geluk, ik lees weer logjes en kijk naar foto’s en denk te weten waar hij ligt. Onder onze voeten zit namelijk een soort grot waar je naar toe kunt lopen en waar al een hoop mensen aan het zwemmen zijn. Keurig aangelegde paden met trappetje wat wil je als cacher nog meer. De grot is niet heel groot maar een cache vinden is nog wel een dingetje. Terwijl Patricia zich in allerlei bochten wringt om om het hoekje te kijken, heeft ze ineens de cache in handen en kunnen we ook deze loggen.
Aangezien het al erg heet is gaan we wat drinken op een terrasje om een plan te maken wat we hierna gaan doen
We rijden eerst langs het huisje zodat ik een korte broek aan kan trekken, om daarna door te rijden naar Pula via de toeristische route binnendoor. Helaas is op de route niet zoveel te zien, we zien al gauw een parkeerplaats lekker dicht bij de stad, niet goedkoop maar wel lekker rustig.
We stappen uit naast het Amphitheater en kunnen meteen al een aantal mooie foto’s maken. We weten nog niet of we wel entree geld willen betalen om naar binnen te gaan dus we lopen er eerst een rondje omheen. Heel indrukwekkend dit gebouw, we besluiten om een bezoek over te slaan omdat we alles vanaf de buitenkant wel konden zien.
En ook hier zien we diverse hagedissen in diverse kleuren.
Er is hier ook een kasteel het Pulski kasteel waar we naar toe lopen, het is een stukje de berg maar gelukkig niet al te steil en lang. Boven bij het kasteel staat een toren waar je in mag en waar je een schitterend uitzicht over de omgeving hebt.
Wat we niet wisten is dat je hier dus ook met een lift kon komen en het niet nodig was om dat pokke eind omhoog te lopen. Onder de grond lopen hier allerlei tunnels zo ook Zero Strasse, een tunnelsysteem dat aan 4 kanten open is zodat er een contante luchtstroom is en de temperatuur er altijd rond de 16 graden is. Het wordt ook gebruikt als schuilkelder en er kunnen meer als 6000 mensen in. We konden hier dus met de lift heen dat scheelde een heel stuk bergaf lopen. We moesten wel even zoeken welke uitgang we wilde nemen, gelukkig is er aan alles gedacht dus ook aan wifi hier beneden zodat ook hier googlemaps werkt.
We gaan op zoek naar een restaurant om even lekker te eten, aan de buitenkant lijkt het niet veel maar ze hebben aan de achterkant een mooi terras en heerlijke ijsjes, die we niet aan onze neus voorbij laten gaan.
Het is al weer donker als we naar buiten gaan en we lopen nog even langs een mooi verlicht Amphitheater waar ze op dit moment een concert hebben.
Daarna is het toch weer tijd om terug naar het huisje te gaan, waar ik meteen ga douchen en mijn bed induik.
