Vandaag doen we rustig aan want we willen een vogelpark bezoeken en dat gaat pas om 10 uur open. Iets over tienen zijn we er en kunnen meteen aanschuiven bij de presentatie. Stipe, hij zit daar met een grote Oehoe op zijn arm uitleg te geven over deze vogel. Het is allemaal heel interessant en ik heb ook nog een hoop dingen geleerd. Waar ik dacht dat uilen alleen in het donker konden zien blijkt dat helemaal niet waar te zijn.
Ook verteld hij dat een Oehoe 3x zijn gewicht aan prooi kan doden, niet omdat hij hem dan opeet maar hij laat hem liggen zodat er andere kleinere dieren op af komen die hij dan kan opeten.
Daarna haalt Stipe ook nog een Valk om te laten zien en ook daar krijgen we een hele hoop informatie over.
We mogen om de beurt ook de Valk vasthouden terwijl hij een kuiken mag eten uit de handschoen, hele aparte ervaring.
We lopen nog een tijdje rond om ook de andere vogels te bekijken en besluiten om dan toch maar te gaan aangezien we nog een eind moeten rijden.
De volgende stop is de Vranjaca Cave een grot die beheerd wordt door een familie, als we aankomen krijgen we wat uitleg. En met de mededeling van mijn broer staat beneden in de grot en betalen mag je als je terug komt gaan we op pad.
Bij de grot aangekomen zien een een grote opening maar ook heel veel trappen, in het begin hebben we allemaal zoiets van is dit alles. Maar die broer zijn we nog niet tegen gekomen, dus lopen we maar verder, het wordt kouder en ook gladder. En dan in de eerste grote kamer komen we zijn broer tegen die ons ook nog wat uitleg geeft en wat dingen laat zien. Daarna mag je op zelf door de grot struinen en er zo lang over doen als je wilt. Dan pas zien we hoe groot hij is en hoe mooi. We kijken onze ogen uit daar beneden.
Van de broer moesten we ook onze fantasie gebruiken zodat je een hoop dingen kon herkennen in de druipstenen, hier zag ik een drakensnuit met tanden en op de andere foto een heleboel spoken.
Hierna besluiten we om een heel stuk over de tolwegen te gaan rijden om zo wat tijd in te halen, Voor we de brug overrijden komen we in een soort vallei waar allemaal fruitbomen staan en ook tientallen kraamjes langs de weg die allemaal hetzelfde verkopen, Mandarijnen, Pepers, knoflook en diverse andere dingen. We maken even een korte stop zodat Patricia een lading mandarijnen kan kopen. En nog een korte stop voor een mooi uitzicht.
Daarna rijden over de nieuwe brug heen die sinds begin dit jaar geopend is zodat je niet meer doe Bosnië Herzegovina heen hoeft te rijden.
Veel stops maken we hierna niet meer het is al later op de dag en we moeten nog best een eind rijden, het is een smalle kustweg naar Dubrovnik wat wel lekker doorrijd maar niet heel snel.
We komen rond 7 uur aan bij het huisje waar we onze spullen neerzetten en eerst gaan eten. Op advies van de eigenaar bij Restaurant Vale en dat was een goede keus.
Uitzicht vanuit ons huisje als het donker is.
