Wanneer we wakker worden zien we dat het nog steeds sneeuwt, dus we doen even lekker rustig aan. Het wordt hier pas rond een uur of 10 licht dus hebben we even de tijd om te relaxen. Tussen de buien door zien we af en toe ook blauwe lucht en we besluiten om er toch op uit te gaan.
Er ligt hier in de middle of nowhere een waterval waar we nog niet geweest zijn maar of we er kunnen komen geen idee, we gaan weer op pad over de wegen waar naar Nederlandse begrippen heel weinig aan gedaan wordt. Alles is dus nog steeds wit.
De hoofdweg is op zich nog heel goed te doen aangezien daar genoeg auto’s rijden maar als we na een paar kilometer afslaan zien we dat er maar weinig mensen gebruik maken van deze weg. Dat heeft ook een voordeel want je kunt midden op de weg blijven rijden.
Het is zo’n 30 kilometer rijden door een landschap waar je heel af en toe een huis ziet staan, als we aan het eind van de weg komen zien we al meteen dat de waterval voor ons niet bereikbaar is. De weg ernaar toe ligt vol sneeuw waar nog niemand gereden heeft dus we durven het niet aan. Wel stappen we even uit voor een paar mooie foto’s aangezien het net gestopt is met sneeuwen.
En terwijl we daar lekker staan te genieten land er ook een vogeltje in de buurt.
Het is jammer dat je door de sneeuw niet overal kunt komen maar het blijft een prachtig land om te zien.
Aangezien het weer redelijk is opgeklaard besluiten we om ook naar een andere plek te rijden die begin van de week al op de planning stond maar waar we de weg niet zijn ingereden. Vandaag een nieuwe poging.
De weg er naar toe is prima te doen maar net als zoveel andere plaatsen hier niet bereikbaar door de sneeuw, ze maken hier niet alle parkeerplaatsen schoon dus je kunt er niet komen aangezien je ook niet langs de wegen kunt parkeren ivm de sneeuw.
Maar het is een mooie route om te rijden en we kunnen af en toe midden op de weg stoppen om een foto te maken, aangezien er heel weinig verkeer op de weg is.
’s avonds besluiten om hier in de buurt uit eten te gaan, als eerste naar een gewoon restaurant volgens google open maar als we daar aankomen, zijn ze alleen geopend voor een besloten feest. 2 andere restaurants hier in de buurt zijn dicht. Het is helaas laag seizoen. Dus we moeten wachten tot het eerst volgende restaurant open gaat, daar wilde ik in 2020 al een keer naar toe maar dat kwam toen helaas niet uit.
We komen 45 minuten te vroeg aan en alles is nog heel donker geen idee of hij wel open gaat maar Google zegt van wel. Na 20 minuten wachten stopt er nog een auto op de parkeerplaats en er stappen 2 mensen uit. Dat blijkt achteraf de kokkin en haar man te zijn die met z’n 2en dit restaurant runnen.
Het is een Ethiopisch restaurant waar je volgende de reviews wat langer moet wachten op het eten. Gelukkig gaat om klokslag 18.00 uur de deur open en we gaan meteen naar binnen. We kunnen al snel bestellen maar moeten daarna wel even wennen op de manier van eten. Dat doe je hier namelijk met je handen, je haalt een stukje van het brood af waarmee je het vlees of de rijst oppakt en opeet. Het smaakt allemaal prima en is heel leuk om te doen.
Daarna rijden we heel langszaam weer naar huis over een weg waar het de laaste uren alleen maar gesneeuwd heeft en de sneeuwschuif meneer ook weekend heeft.
Het eerste stuk zien we nog sporen van auto’s maar de laatste kilometer zijn die sporen helemaal onder gesneeuw, maar gelukkig komen we weer bij het huisje aan waar we aan onze laatste nacht gaan beginnen.
