Na als een blok geslapen te hebben regent het helaas nog als we wakker worden, en ook van de vooruitzichten worden we niet vrolijk van. In het huisje blijven zitten is geen optie dus we gaan na het ontbijt op pad.
Onze eerste stop is de Múlafossur Waterfall die hier hemelsbreed 500 meter vandaan ligt, We besluiten om toch maar met de auto te gaan aangezien we daarna door willen rijden. We lopen via een vrij drassig gras pad dat langs de rand van de cliff loopt. Om daarna uit te komen op een verhard pad dat naar de waterval loopt. Er zijn gelukkig maar weinig mensen en het is inmiddels ook droog dus we kunnen weer foto’s genoeg maken.
De volgende stop is het begin van de Postroute waar we over een nogal uitdagende weg naar toe rijden. Eenmaal daar aangekomen weten we ook meteen dat we deze route niet zullen lopen. Hij is nogal uitdagend met toch een hoop hoogte meters. Gelukkig kunnen we hier aan het begin wel een cache zoeken en genieten van het uitzicht. Wat is het hier mooi.
Daarna rijden we door naar Bøur panoramic viewpoint waar we een mooi uitzicht hebben op de Dranganir een rotseilandje net voor de kust.
De volgende stop is een waterval langs de weg die uitmondt in zee met een leuk zwart zandstrand ernaast. Het is gelukkig droog maar wel koud.
We rijden weer verder op de weg en komen weer langs het vliegveld om naar The Nix te gaan.
The Nix
De Nix is een heel gevaarlijk en vreemd wezen.
Hij leeft in bijna alle meren op de Faeröer Eilanden en houdt zich vooral bezig met het lokken van mensen en hen vervolgens mee te slepen naar een waterige bestemming.
De Nix heeft het magische vermogen om zichzelf in veel verschillende vormen te transformeren. Wanneer hij mensen, bij voorkeur kinderen, het meer ziet naderen, komt hij uit het water en probeert hun aandacht te trekken. Maar zodra iemand hem aanraakt, komen ze vast te zitten en sleept de Nix ze mee het meer in.
Mocht je ooit vast komen te zitten met een Nix, dan is er één trucje dat je moet kennen: roep snel zijn naam hardop en de Nix verliest zijn kracht en jij bent vrij.
Vaak heeft de Nix de vorm van een uitzonderlijk mooi paard, een dier dat zo knap is dat de meeste mensen het niet kunnen laten om dichterbij te komen en op zijn rug te klimmen.
En om in de mythes en sages te blijven gaan we door naar Trøllkonufingur Viewpoint een mooi punt met ook een verhaal erachter.
Trøllkonufingur
Trøllkonufingur, wat de vinger van de heks of de vinger van de trollenvrouw betekent, is een 313 m hoge monoliet aan de zuidoostkant van het dorp Sandavágur.
Volgens de legende is Trøllkonufingur de vinger van een heks die de Faeröer-eilanden naar IJsland kwam gooien. Toen ze bij de zee ten zuiden van Vágar aankwam, kwam de zon op en werd ze in steen veranderd en viel in de oceaan.
Ze was zo groot dat toen ze de bodem van de zee bereikte, de achterkant van haar hoofd en haar vinger boven het oppervlak uitstaken. De achterkant van haar hoofd is het eiland Koltur en de vinger is Trøllkonufingur.
Op weg hier naar toe hadden we vanuit de auto al een waterval en een kerk gezien, en aangezien er verder geen plannen zijn besluiten we om die nog even een bezoekje te brengen.
De waterval wordt al snel gespot maar jammer genoeg kunnen we er niet heel dichtbij komen.
Dan maar door naar het kerkje dat zag er mooi uit aan de buitenkant, wanneer we daar aan komen is er net een buslading Amerikanen gearriveerd en is het lekker druk. We gaan ook even in de kerk kijken maar vinden dat hij van buiten toch mooier is.
Dan is het tijd om even te gaan relaxen bij het huisje, wanneer we daar aankomen begint het jammer genoeg weer te regenen dus blijven we lekker binnen en kan ik mijn blog maken.
Rond etenstijd rijden we naar een restaurant vlak bij het vliegveld om Fish en Chips te eten, heerlijke verse vis en ook de friet smaakt prima. Daarna weer terug naar het huisje en weer op tijd het bed in we zijn toch best wel moe.
