Het is bijna niet te geloven maar als we vandaag wakker worden schijnt de zon en is de wind gaan liggen. We ontbijten lekker op ons gemak en besluiten om dan weer naar Gjógv te rijden.
Als we daar aankomen schijnt de zon nog steeds en besluiten we om de wandeling over de trappen te maken. De trap is heel steil en heel lang. Ook moet je er 50 kronen per persoon voor betalen. Rob, Peter en Patricia gaan er als een speer van door terwijl ik sta te twijfelen, wel doen niet doen.
Ik besluit om toch een poging te wagen, lekker rustig op mijn eigen tempo de trap op om daarboven op de cliff te genieten op een bankje in de zon.
Heerlijk rustig weinig geluid heel af en toe een vogel. Ook zie ik dat we de zon al snel kwijt gaan raken want de wolken zakken over de berg heen en komen steeds dichter bij.
Terwijl de andere nog veel verder op de berg zitten kan ik ze op een gegeven moment niet meer zien. Gelukkig maar tijdelijk want na een aantal minuten wordt het al weer lichter. Ik besluit op mijn gemak weer naar beneden te lopen.
Het eiland tegenover de trap was gisteren heel duidelijk te zien maar is nu gehuld in wolken. Ook prachtig maar heel anders.
Als iedereen weer beneden is gaan we weer op pad, dezelfde weg als gisteren maar nu anders om. Helaas zijn ook daar de wolken heel laag en het uitzicht wat we gisteren hadden is helemaal verdwenen.
We rijden richitng Vestmanna daar liggen nog een paar caches en er zou ook een mooi uitzichtpunt moeten zijn. Laten we hopen dat er daar geen wolken zijn.
Het is een smal weggetje dat vrij stijl omhoog loopt en waar gaan vangrail is, geen idee waarom ik altijd van dat soort wegen uitkies aangezien ik er niet van hou. Rob maakt het niks uit en die rijdt de auto vloeiend de berg op.
Boven aan maken we een paar stops om foto’s te maken en we verbazen ons dat er zo weinig vogels te zien zijn.
We moeten dat hele eind natuurlijk ook weer naar beneden en ik ben blij dat we daar weer zijn. Op de planning staat nu nog een cache en poging 3 om op het uitkijkpunt het uitzicht te bewonderen.
Voordat we daar zijn zien we nog een hele mooie wolken partij die gezakt is en half op de berg is blijven hangen.
Daarna rijden we door naar onze laatste stop, maar voordat we daar zijn hebben we al in de gaten dat het ook vandaag niet gaat lukken. Rob rijd door de mist/wolken weer naar boven waar we ook dit keer niks kunnen zien. Het is alleen minder koud nu en er staat bijna geen wind.
We besluiten om nu naar het huisje te rijden waar we vanavond zelf Fajita’s gaan maken. Lekker smullen en lekker relaxen. Heerlijk zo’n vakantie waar we niet zoveel kilometers maken en lekker kunnen niks doen.
Morgen ochtend de koffers inpakken want we gaan naar een ander huisje.
Geweldig wat jullie zien en beschrijven, de foto’s zijn erg mooi👌👌 Hopelijk worden de komende dagen aangenaam door wegvallende wind.