Vandaag staat het ontbijt om 8 uur klaar en zijn wij ruim op tijd aanwezig, we hebben geen idee wat er op het menu staat dus we laten ons verrassen. Als Mohamed het ontbijt komt brengen krijgen we spontaan honger, Lekker vers gebakken brood, een soort kleine oliebolletje en een tajine met diverse groenten en eieren. Het ruikt heerlijk en ziet er goed uit.
Na het ontbijt vertrekken we naar de Gorge die is ongeveer 2,5 uur rijden, we doen het op ons gemak. Onderweg stoppen we nog bij een soort van uitkijkpunt met een aparte trap. Je kunt hier vandaan heel ver kijken en er worden natuurlijk ook diverse foto’s gemaakt.
Daarna rijden we nog een stukje verder en zien we onderweg mooie rotsformaties, aangezien we hier toch nog langs terug moeten besluiten we om dat op de terugweg te doen in de hoop dat de zon dan beter staat.
Als wij bijna bij de Todgha Gorge zijn moeten we eerst nog een steile helling op waarbij de weg zigzaggend omhoog loopt, halverwege even een foto momentje voordat we weer door rijden. De weg wordt steeds smaller en op diverse plaatsen ontbreekt gewoon de vangrail. Wij verbazen ons al de hele week over een heleboel dingen hier en dit is er weer zo een. Een steile berghelling waar de vangrail gewoon weg is.
Gelukkig komen we heelhuids aan op ons bestemming en parkeren we de auto even om verderop naar de cache te lopen, die wordt snel gevonden maar wat een uitzicht, een hele smalle kloof met een strak blauwe lucht en hele mooie gekleurde bergen. Dit is echt genieten.
We besluiten om de auto op te halen en door de kloof heen te rijden er net achter zit een Camping/Hotel/Restaurant waar we even een lekkere Sinaasappel sap drinken. Daar vandaan lopen we nog even naar de kloof om toch nog meer foto’s te maken. En om de kloof op het smalste punt op te meten voor een Earth Cache. Ilanit zuigt de afstand in een keer uit haar duim terwijl Petra hem met grote passen probeert op te meten. Wie gelijk heeft weten we nog niet de antwoorden moeten nog worden opgestuurd.
Even Meten…
Net voor de kloof staat een verlaten kraampje met wat schoenen en sjaals en waar ook nog 2 Dromedarissen geparkeerd zijn die kunnen we nog mooi even op de foto zetten.
Daarna gaan we terug rijden naar de MonkeyFingers een raar uitziende rotsformatie waar je schijnbaar een wandeling kunt maken.
We staan boven op een berg op de parkeerplaats waar we en pad naar beneden zouden moeten nemen. Ik sta te twijfelen omdat het best stijl is en ik dat met mijn knie eigenlijk niet wil. Terwijl wij staan te dubben hoe of wat komt er een jongeman naar ons toe en verteld ons dat wij beneden bij het hotel van zijn familie ook konden beginnen en dat de route dan vlak zou zijn en ongeveer een uur zou duren.
Dat lijkt ons een prima suggestie dus we besluiten achter hem aan te rijden. Het hotel heeft ook een restaurant en aangezien het al lunchtijd is gaan we even lekker eten. Het is heerlijk veel beter van kwaliteit dan we de afgelopen dagen hebben gehad.
Daarna worden we door de jongeman begeleid naar het pad, waarvan we dachten dat we daar alleen verder zouden gaan. Alleen bleef hij maar met ons meelopen en wees ons heel galant de weg. Het rondje dat een uur zou duren werd 2,5 uur en zat vol met klimmen en klauteren, door waterlopen, onder rotsen door kruipen en hele steile bergen beklimmen. Niet leuk als je denkt maar een uur bezig te zijn. We hebben daardoor wel hele mooie dingen gezien maar zo’n Hike was een beetje teveel van het goede. En dat hebben we hem ook laten weten, vooral Ilanit die was het er niet mee eens was,
We mochten ook nog even voor Atlas spelen.
Veel later dan gepland gingen we daar dus weg en en kwamen we dus pas in het donker weer terug in het hotel.
Gelukkig hadden we vanmiddag al gegeten en na een lekkere warme douche dit keer zijn we in de huiskamer nog even wat thee gaan drinken. Helaas werkte het internet nog steeds niet zodat het heel moeilijk is om mijn blog te maken.
Nog even relaxen op mijn kamer om daarna lekker te gaan slapen. In de hoop dat we morgen in het andere hotel betere wifi hebben.
