Vandaag staan we op tijd op want ook vandaag moeten we nog een heel eind rijden, ook willen we nog naar de waterval en hopen dat we de grote meute voor zijn.
In mijn kamer vindt ik vanmorgen nog een groot huisdier maar ik heb geen idee wat het is. Volgens het thuisfront is het een Spinduizendpoot, hij ziet er enger uit dan dat hij wat doet.
Na het ontbijt zetten we alle spullen in de auto en mag Ilanit een poging doen om op de smalle strook bij het huis te keren. Dat lukt wonderbaarlijk met 3 personen die tegelijkertijd aanwijzingen proberen te geven. We rijden de steile skipiste weer op en zijn al heel snel op het geasfalteerde deel.
We besluiten om te parkeren waar we gisteren de weg gevraagd hebben net zo makkelijk helaas is er niemand maar er hangt wel een bordje om 10 dinar te betalen. We besluiten om onze auto er maar gewoon neer te zetten en dan zien we wel als we terug komen.
Voor we goed en wel de auto uit zijn worden we alweer gespot door een gids degene aan wie we gisteren ook de weg hebben gevraagd. Maar met ons fiasco nog in het achterhoofd zijn we een beetje huiverig. Hij laat ons weten een mooi tocht van 2,5 uur over mooie paden en dan naar de waterval. Kosten 100 dirham per persoon we besluiten om nog een poging te wagen, maar eerst moet er nog een plaspauze ingelast worden, jullie mogen zelf raden voor wie. En we moeten eerst pinnen want ons laatste geld is betaald bij de accommodatie.
Voor beide heeft de gids Mustapha een oplossing, een wc op de parkeerplaats en pinnen bij de plaatselijke drogist. Dit is ook meteen de enige mogelijkheid aangezien dit plaatsje geen bank heeft.
We lopen met een omweg richting de waterval waar wij bij een kraampje nog een grote hompvlees zien hangen vol met vliegen. Je moet er maar niet aan denken waar dit geserveerd wordt.
Hier vandaan lopen we naar het begin van het pad waar ik meteen al een aap kan spotten. Hij zit wel ver weg maar het lukt toch om een paar foto’s te maken.
Je kunt hier ook goed de waterval zien, maar helaas staat de zon verkeerd en en ligt de waterval in de schaduw.
Nog iets verder staat een meneer pinda’s te verkopen om de apen te voeren wij willen dat niet en nemen een paar foto’s en lopen door.
Vanaf dit pad zien we al mooie vergezichten en krijgen over diverse dingen uitleg. In de rots zit een soort van grotwoning waar heel wat jaren geleden mensen in leefden. Hoe ze daar kwamen geen idee want in onze ogen is zakken aan een touw de enige oplossing.
Grotwoning
Met veel fantasie een gezicht?
Onderweg zien we ook een hele hoop olijfbomen en ook hele mooie bloemen.
We lopen verder en dalen ook al een heel stuk af naar het water, als we op een splitsing komen vraagt onze gids of we links of rechts willen. De korte routen direct naar de waterval van 1,5 uur of die van 2,5 uur. Aangezien wij in de veronderstelling waren dat we afgesproken hadden de route van 2,5 uur te lopen waren we nogal verbaasd want ook die route werd ineens duurder.
Toen wij lieten weten het er niet mee eens te zijn moesten we toch maar meelopen want hij zou ons wat moois laten zien. En een paar honderd meter verder hetzelfde verhaal. We konden hier naar beneden of door meer te betalen nog een stuk verder wandelen dat ook mooi wat. Wij waren er inmiddels helemaal klaar mee en zijn bij die afslag naar beneden gelopen. En onze gids volgde braaf.
We kwamen onderweg langs allerlei winkeltjes en eettentjes waar hij een poging deed om ons naar binnen te krijgen. Helaas trapten wij daar niet in en liepen gewoon door.
Bij de waterval aangekomen hebben we hem laten weten dat we op ons eigen tempo naar boven wilden lopen, hebben hem het afgesproken bedrag betaald en zijn onze eigen weg gegaan.
We moesten namelijk nog een geocache zoeken die ergens in een restaurantje zou moeten liggen. Door goed speurwerk door Petra en Ilanit werd hij al snel gevonden en konden we loggen.
Dit restaurant had ook een mooi terras zodat we daar lekker zijn gaan zitten om van de waterval te genieten. Je kunt hier ook eten maar veel zin in een Tajine hadden we vandaag niet.
We kregen daar bezoek van 2 leuke poesjes die graag met Petra mee naar huis wilden.
Hierna moesten we nog het hele stuk omhoog lopen gelukkig voor mij zijn het ezeltreden lekkere lage traptreden die voor mijn heerlijk lopen.
Onderweg krijg ik nog een lift aangeboden van een Ezeltaxi maar die heb ik beleefd geweigerd te zielig voor die ezel.
Als we boven komen is het al weer erg heet en staat onze auto niet meer in de schaduw. Even de ramen open en de airco aan. En dan kan de reis terug naar Marrakesh beginnen.
Het is hier prima rijden enkel in de stadjes en dorpjes is het druk maar voor de rest is er weinig verkeer op de weg.
Als we aankomen in Marrakesh moeten we even zoeken waar ons appartement is, na eerst bij de verkeerde ingang gestaan te hebben rijden we de 2de keer meteen goed. En ook hier worden weer foto’s gemaakt van de paspoorten, AVG wat is dat….
Ons appartement hier is lekker luxe, met 3 slaapkamers en een ruim balkon aan de golfbaan. Ilanit gaat ook nog even naar het zwembad maar Petra en ik willen liever relaxen hier.
Op 5 minuten lopen hier vandaan zit een heel luxe hamburger restaurant waar we vanavond wel zin in hebben.
En dan is het al weer tijd om de koffers in te pakken om morgen naar het vliegveld te rijden.
Deze week is voorbij gevlogen maar wat heb ik genoten.
