Vannacht hebben we voor de eerste keer de kachel aan laten staan omdat het toch vrij koud was. Als we vandaag wakker worden is het lekker warm in de camper we maken een ontbijtje en pakken daarna alles weer in.
De tank gevuld met water aangezien we de komende 2 nachten zonder voorzieningen staan. We rijden het park uit en rijden bijna meteen weer een binnendoor weg op. Ergens op de route maken we een stop bij een verlaten tankstation, waar een cache zou liggen. Wat ons opvalt is dat er op onze route heel veel vervallen gebouwen staan, ook huizen met zoveel zooi erom heen dat een vuilnisbelt er jaloers op zou zijn.
Maar ook hele grote huizen met hele grote tuinen, het contrast is heel groot hier. Ook zien we langs de weg heel veel dode dieren liggen. Het lijkt er niet op dat die opgeruimd worden hier aangezien er ook oude karkassen liggen waar je alleen de botten nog van ziet.
We rijden door naar het plaatsje Sulphur waar we de Chickasaw National Recreation Area bezoeken. Daar zijn een aantal watervallen die we een bezoekje brengen, heel leuk om te zien maar als je de watervallen in ijsland gezien hebt is dit niks.
Aan het eind van het park moeten we met de camper door een riviertje heen rijden dat is natuurlijk wel heel leuk. Ik heb daar meteen een filmpje van gemaakt.
Als we dit park uitrijden parkeren we nog even op een andere parkeerplaats hier in de buurt, hier ruik je meteen waarom het plaatsje Sulphur heet. De zwavel lucht ruik je al voordat je je deur open doet.
In het midden van het grasveld staat een grote Fontijn die deze “heerlijke” geur verspreid. We lopen een rondje er omheen en zijn blij dat we het park in kunnen, daar stoomt het water heen maar is de lucht veel minder aanwezig. We lopen naar een brug die doet denken aan een kasteel heel mooi gemaakt heel apart.
Al snel gaan we weer verder want we moeten nog een stuk, we bezoeken nog even de Subway voor een lunch broodje dat is een paar dagen geleden goed bevallen. Onderweg zien we heel veel Jaknikkers staan toch wel heel apart.
Al snel gaan we weer verder want we moeten nog een stuk, we bezoeken nog even de Subway voor een lunch broodje dat is een paar dagen geleden goed bevallen. Onderweg zien we heel veel Jaknikkers staan toch wel heel apart.
De weg die we nu nemen is kilometers lang en heel recht, dat is op zich nog niet zo erg maar we hebben een flinke wind die op de zijkant van de Camper blaast, dus Rob moet het stuur heel goed vast houden en flink tegensturen. Aangezien wij schijnbaar langzamer rijden dan de meeste vrachtwagens komen die met een grote snelheid voorbij gescheurd.
Na nog een stop bij een Walmart waar we voor Rob onderbroeken moesten kopen, want hij is er gisteren achter gekomen dat hij het 2de stapeltje thuis heeft laten liggen en nu dus geen schone onderbroeken meer heeft.
Dan rijden we door naar de Doris Campground in het Wichita Mountains Wildlife Refuge het is inmiddels al vrij laat en we willen daar op tijd aankomen, gisteren hebben we een poging gedaan om de camping te boeken en er was nog net 1 plekje vrij, waarvan wij geen idee hadden of de camper er zou kunnen staan.
Als we er bijna zijn rijden we een Indianen reservaat in waarbij je meteen een heel ander landschap ziet. Ook lopen hier een soort runderen los langs de weg. Bij de camping is gelukkig nog iemand aanwezig en op onze vraag of de Camper daar past krijgen we als antwoord, we krijgen heel veel campers die erin rijden.
We gaan het wel zien dan, aangekomen staan er aan weerskanten bomen dus Rob rijdt heel voorzichtig achteruit terwijl ik goed blijf kijken of de bomen niet in de weg staan. Een keertje heen en weer en hij staat. Waar het gisteren heel koud was is het hier heel warm.
We gaan nog even een rondje lopen, even kijken bij het water en zijn blij dat we weer terug zijn. Ook vandaag gaat de BBQ aan aangezien we hier geen stoom en water hebben, dan werken een hoop dingen niet zonder de generator aan te zetten. Dat ding maakt een hoop herrie en wij hebben besloten om het alleen in geval van nood te gebruiken.
Het koelt hier vanavond maar een heel klein beetje af en als we naar bed gaan is het nog steeds warm.
Iets met het ene uiterste en het andere uiterste.
