Gisteren hebben we lekker een rustdag gehouden, lekker luieren bij het zwembad en niet te veel doen. Terwijl Martijn aan het zwemmen was heb ik lekker een paar uur zitten haken een hobby waar ik helaas de laatste tijd te weinig tijd voor heb.
Aangezien we de lunch hadden over geslagen zijn we vroeg gaan eten in het restaurant naast het zwembad en laat het nu net ook Happy Hour zijn dus we kregen lekker 2 drankjes voor de prijs van 1, we blijven toch Nederlanders.
Vandaag konden we de auto ophalen een die ik al van te voren had gereserveerd hier op het complex lekker makkelijk. Een Fiat Tipo zou het worden dachten we, wanneer we bij het verhuur bedrijf de gegevens doorgeven vraagt de mevrouw achter de balie met hoeveel personen we zijn, met zijn 2en, oh zegt ze ik heb deze nog staan is dat iets voor jullie en laat ons een Opel Cabrio zien. Martijn zijn ogen beginnen meteen te glimmen terwijl ik al meteen roep nee hoor doe maar een normale auto. Ik heb nog nooit in een cabrio gezeten zegt hij dan en we gaan overstag en doen toch die cabrio maar. Van binnen heel luxe maar de buitenkant heeft her en der wel wat palen en muren gezien ach wat, dat maakt bij dit verhuur bedrijf niet uit een deuk meer of minder zit bij de prijs in begrepen en je hoeft ook niks te checken of door te geven.
We rijden de parkeer garage uit en begrijpen nu wel waar die schades van komen de bochten kun je met dit grote ding maar net maken, had ik nu toch maar die normale genomen. Even terug naar de balie voor uitleg hoe dat dak werkt maar dat is een piece of cake. We hadden ook beter even kunnen vragen hoe de achterbak open ging want dat lukt ons niet een spaanse handleiding in helaas niet te lezen. Dus de hulptroepen in Nederland ingeschakeld om te achterhalen hoe dat ding open gaat, gelukkig komt en na een tijdje een verlossende app hoe hebben we dit over het hoofd kunnen zien.
Ondertussen zijn we al naar Playa del Ingles gereden om daar de beroemde duinen te bekijken, van deze kant hebben we ze nog nooit gespot en ze zijn imposant om te zien, onderweg worden ook nog wat geocaches gevonden. Op het eind van onze route ligt een Virtual die we ook loggen door een foto te maken van de duinen en het strand. Op de terugweg neemt Martijn de moeilijke route dwars door het zand want hij wil wel eens op de top van de duinen lopen.
We hebben nog 2 geocaches op de lijst staan die we op de heenweg niet konden vinden, inmiddels zagen we al andere mensen zoeken een Team uit Zwitserland die hem ook niet konden vinden. Na een gezamelijke zoektocht vind Martijn hem uiteindelijk aan de andere kant van de railing.
We komen lang een restaurantje waar ze ijs en smoothies verkopen die hebben we na zo’n warme tocht wel verdient. Helaas lopen daar verkopers die aan de tafeltjes van alles proberen te verkopen dus we zijn wel snel weggegaan.
Daarna gaan we verder naar de Carrefour een van de grotere supermarkten op het eiland om een hoop dingen in te slaan die bij de Spar toch een stuk duurder zijn. Op de terugweg besluiten we om binnendoor te rijden om zo eens te kijken hoe het is zonder dak, Martijn zit te genieten. Maar op een gegeven moment toch maar weer het dak erop de zon schijn meedogenloos.
Weer terug bij Anfi duikt Martijn voor een paar uurtjes het zwembad in en ga ik van alles doen in het apartement. Wat bij aankomst weer helemaal schoon is en de bedden zijn opgemaakt. Heerlijk die service hier.
’s Avonds gaan we eten bij het Steakhouse om daarna nog even over het complex te wandelen om te zien of er nog wat veranderd is.
