Dag 15 Snæfellsjökull National Park

Wanneer we vandaag wakker worden zien we de donkere wolken al weer rondom de bergen hangen, het beloofd een koude grijze dag te worden. We gaan met volle moed op pad en zien wel wat de dag brengt, Als eerst gaan we naar een plekje vlak bij het huisje waar een geocache ligt.

En daar zien we ook een heel apart hek met een groot slot heel leuk om te zien.

De viewpoint die op het lijstje staan slaan we maar over want met de lage bewolking is er helaas niet veel van te zien, langs de kant van de weg zien we een bootje. Toch maar even stoppen.

Een paar kilometer verder gaan we gewapend met regenjassen en paraplu’s natuurlijk nog een waterval bekijken, een mooi pad leidt ons naar de waterval wat in dit weer wel zo handig is.

In de verte staat een eenzaam kerkje en ook de paarden zijn niet vrolijk in dit weer.

De volgende stop is een aangespoelde boot op het stand, hij ligt er al een tijdje maar hij is nog helemaal intact, de jongens kunnen natuurlijk niet wachten om erop te klimmen om het te onderzoeken. Er liggen nog heel veel spullen op de boot het lijkt wel of ze gisteren de boot verlaten hebben.

Al gauw komen we hierna aan in het Snæfellsjökull National Park waar heel veel dingen te bezichtigen zijn, de eerste op de route is  Fiskbyrgin á Gufuskálum een korte stop voor wat huisjes die gemaakt zijn honderden jaren geleden om de vis te drogen, de muren zijn dus niet winddicht want anders gaat de vis rotten.

Daarna gaan we door naar het meest Westelijke puntje wat we op deze reis gaan bezoeken Öndverðarnes lighthouse, een kleine vuurtoren met diverse wandelpaden er rondom heen. Helaas is dat vandaag voor ons niet haalbaar in de regen, we maken dus maar een paar korte stops.

Iets verderop ligt een kleine well die ik toch nog graag wil bezoeken, terwijl de rest snel de auto weer induikt.

Nog even naar het verste puntje gelopen, maar daarna ook snel weer terug de regen en de wind zijn geen pretje met dit weer is een winterjas wel handig. Helaas hebben we die niet meegenomen.

Een paar kilometer de andere kant op staat een andere vuurtoren, het pad er heen is veel slechter en je merkt dat ook aan het aantal bezoekers, waar bij de andere nog tientallen auto’s staan zijn we hier alleen.

Hier kun je ook een Arch zien en heel veel vogels die zich nu schuilhouden op de rotsen.

Op de terugweg stoppen we nog bij een standje waar de golven flink tekeer gaan.

Ook de vogels vinden dit geen pretje.

Gelukkig lijkt het hierna wat op te klaren en vallen er nog maar een paar druppels dat komt goed uit want wij willen de Saxhóll Crater gaan beklimmen, Ze hebben langs de buitenkant van de vulkaan een ijzeren trap gemaakt zodat het een stuk makkelijker is om boven te komen.

Hierna staat er nog een Krater op het programma Hólahólar crater, een hele speciale bij deze kun je met je auto naar binnen rijden en in de Krater parkeren. Toch iets wat wij ook wilden proberen.

Daarna rijden we door naar Djúpalónssandur een pad via een kloof naar beneden naar het strand. Eerst lopen we even bovenlangs om van het uitzicht te genieten. En daarna volgen we het pad naar het strand. Daar is het mogelijk om stenen op te tillen zodat je weet of je vroeger op een schip had kunnen werken. Thijmen had toch wel wat moeite.

Op het strand liggen de resten van een vissers schip dat in 1948 is vergaan, 5 van de 19 opvarende zijn gered. Het is heel indrukwekkend om de geschiedenis van dit soort dingen te lezen.

Het begint inmiddels steeds harder te regenen en ook wordt het heel erg mistig, we besluiten nog om door te rijden naar het visitor center maar de regen blijft komen. Op buienrader zien we meteen dat het de komende uren ook niet droog gaat worden en het alleen maar erger wordt.

We besluiten om dan maar laat te gaan lunchen zodat we het avond eten kunnen overslaan want rond 19:00 uur zou het droog moeten worden. Van waar we nu zijn is het ongeveer 45 minuten rijden naar het huisje dus we besluiten om dat maar te doen. We nemen de kortste weg, dat dat niet altijd de beste is dat blijkt wel. Nog geen 10 minuten op pad komen we al in een dikke mist terecht en dat op de kronkelige bergwegen omhoog. Als we weer uit de wolken/mist zijn komen we weer op een onverharde weg terecht waar ze aan het werk zijn, diepe kuilen en sporen niet leuk meer. Maar gelukkig komen we aan bij het huisje en nemen we een paar uurtjes rust.

Rond de klok van 18:00 uur vertrekken we weer om nu de lange weg te nemen naar het punt waar we vanmiddag geëindigd zijn, op weg daarnaar toe kunnen we nog een paar mooie foto’s maken waaronder 1 van een regenboog.

We komen weer aan bij het visitor center bij de  Malarrif Lighthouse het weer is een stuk beter als vanmiddag. Het waait nog flink maar geen regen mee. Wij zijn er blij mee.

We doen een poging om de perfecte golf te fotograferen maar hij is net op de andere plek als wij een foto maken.

Een klein stukje verder bezoeken we Lóndrangar 2 grote pilaren die ver boven het landschap uitsteken, heel indrukwekkend om te zien. Ook zitten de rotsen daar vol met meeuwen die op dit moment allemaal schuilen voor de wind.

Iets verderop ligt een klein plaatsje waar we vanmiddag gegeten hebben maar door de regen verder niks gedaan hebben er staat een Bárðar Saga Snæfellsáss Statue, een imposant beeld wat van verre al te zien is.

En dan de laatste stop van vandaag ook weer gevonden door het Geocachen zijn de Sönghellir Caves, Grotten waar je in kunt zingen zodat je de echo kunt horen.

Het begint al te schemeren zodat we besluiten om de lange route weer naar huis te nemen, aangezien de bewolking nog steeds in de bergen hangt. Thuis snel nog wat doen en meteen naar bed na zo’n lange dag.