Dag 9 Een ritje naar het noorden naar Þórshöfn

Vandaag weer op tijd wakker en lekker ontbijten ,we hebben het afbakbrood ontdekt in IJsland, dat ligt niet zoals bij ons bij het brood maar in de diepvries. Dus vandaag staat er lekker warm stokbrood op het menu. Daarna gaan we alles inpakken om richting het noorden te gaan. Alleen heeft dat nog wat voeten in aarde, het huisje verlaten gaat goed maar dan…. Alle straten staan hier vol in de ene straat staan allemaal motorrijders en de andere staan auto’s groot en klein en nog een straat staat vol met opleggers. Ze staan allemaal te wachten om de veerboot naar Denemarken op te kunnen heel bizar het hele plaatsje staat vol. Gelukkig kunnen we via een achterom toch vertrekken.

Helaas hangt de bewolking al weer laag vandaag dus weer in de mist de berg op, gelukkig raken we er al aan gewend en de weg is nu ook bekender.

De eerste stop is bij hoe kan het ook anders een waterval, de Rjúkandi Waterfall  weer een prachtige waterval die we gelukkig in de zon kunnen fotograferen. De jongens doen natuurlijk weer een poging om ze dicht mogelijk bij de waterval te komen, maar ik blijf maar op een afstandje kijken dat is niks voor mij, al dat geklim en geklauter.

Niet veel later gaan we al weer van de normale weg af een onverharde weg op, Rob is daar inmiddels al heel bedreven in geworden, dus we vorderen gestaag. Na een aantal kilometers door woestijnachtig gebied staan we ineen in een soort oase, een turfhuisje met een kleine IJslandse camping aan een prachtig meer. Het is zo mooi om te zien.

We gaan even naar binnen waar de hele familie bij elkaar zit, ze schijnen er alleen in de zomer te wonen en in winter ergens anders. Je kunt er koffie, chocolade of thee kopen maar wij gaan maar meteen door met de bezichtiging.

In het turfhuis  kun je precies zien hoe ze vroeger woonden, heel primitief met muren van turf, aarde en stenen. Niet erg behagelijk lijkt mij in de winter. Er is een schuur, woonkamer keuken en ook een stal nu niet meer in gebruik maar waarschijnlijk voor een paar schapen. Het huisje is prachtig gemaakt en heel mooi om te zien.

Hierna rijden we weer een stuk terug om naar de volgende waterval te rijden. Ja er zijn in IJsland heel veel watervallen en het lijkt erop alsof wij ze allemaal gaan bekijken, maar ik kan zeggen dat dat niet het geval is er zijn er nog veel meer. Wij genieten met volle teugen van dat snel stromende water en de jongens van het klimmen en klauteren als dat mogelijk is.

Deze waterval heeft de naam Gljúfursárfoss dit keer een waterval die je van boven benaderd ipv aan de onderkant. In het zonnetje gaan we daar aan de picknick tafel even wat eten want het is inmiddels lunchtijd.  We zien vanaf het water de wolken het land oprollen een heel mooi gezicht zo in de verte terwijl wij nog lekker in de zon zitten.

We hebben onderweg nog een stop voor een geocache een T 4,5 iets wat Martijn meteen ziet zitten, er loopt een buis onder de weg door waar de rivier doorheen stroomt. Je kunt hem alleen loggen bij laagwater dus daar hopen ze op. Ik ben de auto nog niet uit of alle 3 de heren staan al bij het water maar helaas de verkeerde kant. Dus poging nummer 2 vanaf de andere kant gaat beter. Een beetje klimmen en klauteren net boven het water op de rand van de buis lopen en gedrieën gaan ze op pad, maar gevonden wordt hij.

Het laatste stuk van de reis gaat vrij snel, er staat nog een Multi op de planning waarvoor je een hoop kilometers moet rijden een schiereiland op. We besluiten om eerst de koffers in het Guesthouse te brengen en dan op pad te gaan. Het Guesthouse ziet er prachtig uit en we hebben een lekkere grote kamer. Op advies van de mensen daar gaan we eerst wat eten omdat er maar 1 restaurant in het plaatsje is en het nogal druk kan zijn als wij weer terug komen.

De tocht over het schiereiland zou volgens hen 4 uur in beslag nemen, helaas doen wij er achteraf toch een stuk langer over. Als we beginnen moeten we deuren tellen, het hekwerk waar de schapen doorlopen heeft dus schijnbaar deuren. Thijmen en ik gaan samen zoeken terwijl Martijn en Rob in de auto blijven het waait namelijk nogal hard.

De volgende stop is een Lost Place een verlaten boerderij die nu door schapen gebruikt wordt, toch even binnen kijken maar alles staat er nog in, de keuken, de badkuip en zelfs de verwarmingen. Het blijft apart om dat te zien.

Daarna rijden we door naar een vogelhut waar we de luiken moeten tellen, Thijmen en ik gaan er gauw naar toe en eenmaal binnen staan we uit de wind en is het wel lekker daar. Ook even de luikjes open om te kijken en snel wat foto’s te maken, ook kijken we rond in de hut en zien een paar vreemde vissenkoppen met tanden. Nog nooit gezien.

We moeten nu een heel eind rijden naar een vogel uitkijkpost waar een platvorm gebouwd is, helaas waait het ook hier heel hard zodat we maar even buiten willen zijn. De vraag die we hier moeten beantwoorden kon al vanuit de auto maar toch nog even een paar foto’s maken nu we hier toch zijn.

Via een hele hobbelige weg komen we uiteindelijk aan op het verste puntje van het schiereiland de vuurtoren. De bewolking is helaas al flink gezakt en de zon komt er niet meer doorheen, toch nog even wat foto’s maken en de info verzamelen. Altijd leuk zo’n vuurtoren maar met dit weer niet zo.

Voor het laatste punt van de multi moeten we een stuk terug en dan naar Skalar een verlaten dorp, er staat een bord met heel veel info zodat je daar een leuke wandeling kunt maken, helaas werkt dat niet voor ons vandaag te koud en te laat. We kijken snel rond verzamelen de info en kunnen dat het laatste punt berekenen. Dat ligt zoals gewoonlijk aan het begin, aangezien we toch terug moeten is dat geen probleem.

De lange hobbelige weg terug loop voorspoedig en gelukkig schijnt daar de zon nog, we kunnen ook nog een mooie foto maken van de wolken die de heuvels overkomen. Erg mooi om te zien.

Daarna rijden we terug naar het Guest House waar we nog lekker even koffie en thee drinken, om daarna lekker te gaan slapen.