Wanneer we vandaag wakker worden zien we meteen dat het ’s nachts gesneeuwd heeft de ramen zitten vol en als we naar buiten kijken zien we dat de auto ook voorzien is van een nieuwe laag sneeuw.
We gaan eerst op ons gemak ontbijten, afbak broodjes uit de oven om dan op ons gemak onze spullen te pakken die we vandaag nodig hebben. We gaan een aantal dingen bekijken waar we in 2020 in de zomer ook geweest zijn dus we zijn heel benieuwd.
Als eerste staat Geysir op het programma maar voordat we daar zijn hebben we nog heel wat obstakels te overwinnen, waar de wegen gisteren nog redelijk schoon waren zijn ze nu volledig wit. Rijden gaat op gevoel en vooral niet te ver de aan de kant rijden.
We doen er een stuk langer over om op plaats van bestemming aan te komen dan google denkt, ze blijft maar roepen dat we de goede weg nemen die minder druk is. Geen idee waar die drukte vandaan komt want we zien maar enkele auto’s rijden.
Wanneer we aankomen begint het alweer te sneeuwen maar we geven de moed niet op en gaan lekker verder. Ook hier is alles weer zwart wit. Naast onze auto zit een zielige vogel in de sneeuw geen idee waarom, eerst dachten we dat hij niks kon maar toen we dichterbij kwamen ging hij toch even opzij.
We lopen op ons gemak het park in waar we onze ogen de vorige keer uitkeken bij de klein poeltjes met heet water is bijna alles nu bedolven onder de sneeuw. Enkele grotere plekken zijn wel sneeuw vrij.
Ondanks de sneeuw die gestaag valt blijft het een prachtig gezicht, helaas minder spectaculair om te fotografen omdat alles grijs en grauw is en de stoom bijna niet opvalt.
We gaan nog een poging doen om het van wat verder te fotograferen maar het sneeuwt inmiddels heel hard dat we na een paar minuten de moed maar opgeven en terug naar het restaurant lopen om daar een lekkere warme chocomel te drinken.
Ik heb nog een poging gedaan om wat vogels te fotograferen die daar wat eten aan het zoeken waren maar door de sneeuw waren ze bijna niet te zien.
Hierna besluiten we om naar Gullfoss te rijden een hele grote waterval die de vorige keer heel spectaculair was. Het is gelukkig gestopt met sneeuwen maar de wegen zijn nog steeds heel wit. En dat blijkt ook wel als we halverwege de route 2 auto zien die van de weg afgeraakt zijn en vast zitten aan de kant in een hele laag sneeuw. Wij rijden rustig door maar zijn blij als we op plek van bestemming aangekomen zijn.
Hier boven op de berg waait het heel hard en merken we meteen dat het een stuk kouder is dan bij geysir, Ook hier is alleen het hoofdpad boven langs open. Het brengt ons wel op een plek waar we de vorige keer niet heen konden omdat het nog aangelegd moest worden. Dus toch weer wat nieuws gezien.
Het blijft een prachtig gezicht zo’n grote watermassa die naar beneden stort.
We moeten ook weer hetzelfde pad terug en als we omdraaien weten we meteen weer hoe hard het waait, we hebben hem nu pal tegen. Ik heb natuurlijk nog steeds mijn spijkerbroek aan zonder thermokleding maar dat merk ik nu wel meteen. Gelukkig hoeven we geen kilometers te lopen en kunnen we bij de ingang meteen weer lekker opwarmen.
Wanneer we weer naar buiten lopen is het alweer gaan sneeuwen en we twijfelen of we wel willen gaan rijden aanzien alles al wit is en de sneeuw het er niet makkelijker op maakt. Na een paar minuten gaan we het toch wagen en na goed zoeken vinden we tussen de sneeuwvlokken door toch de uitgang van de parkeerplaats.
En het is typisch IJslands na een paar minuten is de sneeuw weg een schijnt zelfs de zon, We zien de auto’s van de heenweg nog steeds aan de kant van de weg staan diep in de sneeuw maar gelukkig is er nu ook hulp om ze eruit te halen. Wij rijden door en moeten een stukje verder links af, het is inmiddels weer gaan sneeuwen en terwijl Rob de afslaat slaat de twijfel toe. Deze weg is toch wel heel wat slechter als waar we af kwamen. We besluiten om niet verder te rijden maar ons plan aan te passen en de betere weg te nemen.
Onderweg kwam ook de zon weer even tevoorschijn.
Het is nog een heel stuk rijden naar de Kerið Crater aangezien we hier in de omgeving al veel gezien hadden waren we hier ook al geweest. In de zomer een stuk kleurrijker dan nu het is wit, witter en heel wit met soms iets zwarts.
En ook hier wappert weer een hele kleurrijke vlag.
Daarna besluiten we om terug naar ons huisje te rijden om daar zelf te koken en van het uitzicht te genieten.
We hebben nog geen foto’s gemaakt van dit huisje en Thijmen offert zich op om tussen de buien door een foto te gaan maken, op sommige plekken staat hij tot ver over de knie in de sneeuw.
Maar we hebben een leuke foto.
Wauw, wat wit allemaal, best vermoeiend rijden, denk ik. Goede reis verder !
Heerlijk weer om mee te mogen met jullie op vakantie