Wanneer we vandaag wakker worden is het nog steeds grijs en grauw en ook regent het nog. Als ik de gordijnen open doe zie ik in de verte een hert lopen en en iets later net voor het huisje een kleine muis. Ze zijn helaas allebei te snel, geen tijd om mijn camera te pakken want ze zijn al weg.
Tussen de buien door maak ik nog wat foto’s van het huisje. Daarna eten we een broodje, pakken alles in en gaan op weg. We hopen dat het verder naar het noorden droger is.
De eerste stop die gepland stond slaan we over die lag hier vlak in de buurt en zou een wandeling door het natuurgebied zijn, maar aangezien het regent doen we die maar niet.
We moeten vandaag een uur of 5 rijden en willen onderweg een aantal dingen bekijken, eentje is een molen of wat er nog van over is. Dit is de Bosjöklosters mölla.
Het voordeel van Geocachen is dat je soms op plaatsen komt waar je normaal nooit zo stoppen. Zoals de volgende stop Vätteryd grave field, een veld vol met stenen die in een ver verleden de gevallen strijders/soldaten te eren, ook zijn sommige stenen gebruikt voor de graven van de soldaten.
En terwijl we daar een cache aan het zoeken zijn worden we goed in de gaten gehouden door een zwart schaap.
Aan de overkant van de straat staat de Backstugan Vinterhyttan we kunnen hem al goed zien maar aangezien het een vrij drukke weg is besluiten we om toch maar met de auto te gaan. Er is een zijweggetje met een pad naar een weiland, terwijl Thijmen parkeert roep ik dat er hier niemand komt en hij daar makkelijk kan staan.
Het huisje is een winterhut die in 1840 door de parochie gebouwd om een arm gezien met twee kinderen te huisvesten. Ze hebben daar 3 generaties lang gewoond en de laatst HytteBengta stierf daar in 1935.
Het huisje is een museum dat altijd open is zodat je kunt ervaren hoe de leefomstandigheden 100 jaar geleden waren. Wij waren blij dat we daar niet hoefden te wonen.
Als we terug bij de auto zijn zien we in de verte een shovel aan komen rijden en Thijmen maar een opmerking als ze hier maar niet in hoeven. In eerste instantie rijden ze ons voorbij om dan in de achteruit naar ons te parkeren.
Opa en Oma stappen uit en beginnen takken van bomen af te halen waar nog bessen aan zitten. Terwijl wij wegrijden liggen we in een deuk, Opa die moeizaam vooruit komt met lopen maar wel in zo’n grote Shovel rijdt. Achteraf beredeneren wij dat Opa waarschijnlijk geen rijbewijs meer heeft maar nog wel met landbouw voertuigen mag rijden want daar schijn je hier geen rijbewijs voor nodig te hebben.
Dit hebben we opgezocht omdat Thijmen al een paar keer vol op de rem moest voor een langzame Volvo met een bord achterop de auto die niet harder dan 30k/u gaat. Het is tot nu toe elke keer goed gegaan.
Hierna rijden we door naar Huseby Bruk dit is een kasteel met een mooi park, een soort openlucht museum. Helaas is het in deze tijd altijd dicht maar je kunt wel over het terrein lopen.
Dat doen we dan maar, ze zijn overal met onderhoudt bezig en bepaalde dingen zijn afgezet. maar we kunnen toch nog even lekker de benen strekken daar.
En dan zie je achter de auto tussen het grind een hele kleine paddestoel, die moest natuurlijk ook even op de foto.
Het is zowaar droog gebleven tot we in de auto zaten, ook zien we op dit moment her en der wat blauwe lucht te voorschijn komen. Laten we hopen dat het zo blijft.
We gaan nu een heel stuk rijden om vandaag toch nog op de plaats van bestemming aan te komen. Nog wel met een tussenstop bij Hyltans naturreservat.
Als we daar aankomen is het droog, de zon schijnt wat willen we nog meer. We gaan hier lekker een wandeling maken, camera’s mee in de hoop dat er wat te fotograferen valt. En dat lukt…
Wat is het heerlijk hier je komt niemand tegen. En omdat het herfst is zien we wel heel veel paddenstoelen die moeten natuurlijk ook even op de foto.
Hierna is het tijd om naar ons huisje te gaan, we komen vandaag in het licht aan dat is wel zo fijn. Dit huisje ligt boven op een berg en ik ben heel blij dat ik het niet hoef te lopen zo steil is het. Daardoor hebben we ook een heel mooi uitzicht.
No Comments