Ook vandaag schijnt de zon weer als we wakker worden. Alles gaat weer in de auto en we kunnen vertrekken. Nog geen 5 minuten later zien we een kudde rendieren lopen, natuurlijk weer midden op de weg maar ze duiken al snel het bos in. We zijn nog niet bekomen van de schrik dat ze daar lopen of de volgende kudde doemt voor ons op, Gelukkig bij een kleine parkeerplaats dus we kunnen uitstappen en foto’s maken.
Wanneer deze kudde ook het bos in verdwijnt draaien we ons om en zien de eerste kudde op ons aflopen. Helaas zien ze ons ook dus ze springen over de vangrail om het bos in te gaan. Het blijven leuke beesten om te zien.
Niet veel verder steken we de grens over met Noorwegen, het stelt niet veel voor een bordje, een grenssteen en een parkeerplaats met een cache natuurlijk. We stoppen even om te kijken en rijden daarna weer verder.
Ik had op de kaart een soort openlucht museum gezien, dat helaas vandaag wel gesloten is maar je mag toch op het terrein wandelen en dat doen we dan ook graag. Er staan allerlei soorten hutjes en huisjes gelukkig met bordjes erbij waar ze voor waren. Bij een aantal hadden we dat zelf nooit bedacht.
Ergens halverwege zien we ineens een vogel voorbij vliegen en vlak bij in de boom landen, Gelukkig waren de camera’s paraat zodat we wat foto’s konden maken. We zagen al gauw dat het een soort uil was maar wat voor een. In het huisje even gekeken en het blijkt een Sperweruil te zijn. Hij bleef een tijdje poseren voor hij weer verder vloog.
We lopen via een andere route weer terug, langs een watertje over vlonders heel mooi om te zien allemaal.
Als we bij de auto zitten zien we de uil weer landen in de boom, Thijmen gaat nog een poging wagen om hem op de foto te zetten. Als de uil te ver weg is en Thijmen weer terug naar de auto wil lopen dient zich een andere vogel aan. Hoog in de boomtop zit een specht, daar moeten ook foto’s van gemaakt worden.
Een flink stuk verder stoppen we weer voor een cache en dan kom je op een plekje waar je goed zou kunnen vliegvissen, er is nu niemand aan het vissen maar een mooi plekje is het wel.
Hierna moeten we nog een flink stuk rijden, het is al ver in de middag en we willen voor het donker in het huisje zijn. Op een gegeven moment ik heb net mijn ogen even dicht maakt Thijmen een noodstop, vanuit het niets is er een hert de weg op gesprongen het enige wat ik zag was het laatste stukje dat het hert geraakt werd. Wanneer we uitstappen gaan we op zoek naar het hert maar hoe we ook kijken het is nergens meer te vinden. Daarna even terug naar de auto en daar lijkt de schade mee te vallen, de plastic grill is kapot maar verder zien we niks.
Onderweg maken we nog een paar stops voor geocaches waarvan er een bij de kvikne Kirke een kerk uit 1654. Heel apart om te zien, maar helaas kunnen we hem niet van binnen bekijken.
Nog een klein stukje rijden en dan zijn we bij ons huisje, makkelijk te vinden en de deur is open. Ik app dat we er zijn en niet veel later komt de eigenaar aanlopen, Dit schijnt zijn woning te zijn, dat verklaarde de hoeveelheid jassen en schoenen in het gangetje, de volle ijskast, vriezer en klerenkast. Bij Thijmen op zijn kamer staat zelfs een computer. Een vreemd gevoel dat hij dit zo verhuurd maar ja we hebben geen keus.
Hij slaapt als wij hier zijn bij een vriend en hebben zijn hele woning tot onze beschikking, het ziet er verder prima uit en is lekker ruim, wij zijn zijn eerste gasten.
Zin om te koken hebben we niet dus we gaan in het stadje een lekkere pizza eten.
