Ook vandaag staan we weer vroeg op want Martijn moet op tijd in Hopfgarten zijn om een paar lessen te volgen, Rob en Tobias gaan eerst de ski’s van Rob ophalen die een onderhoudsbeurt hebben gehad. Zij gaan daarna meteen door om te skieën.
Ik heb gisteren een leuk wandelrondje gezien langs een bergmeer de Hintersteiner See ongeveer 30 minuten rijden vanaf het skigebied. Het eerste stuk gaat voorspoedig en lekker vlot het is nog niet heel druk op de weg maar er is met vlagen wel veel mist. Op een gegeven moment moet ik linksaf de berg op onderweg kom ik heel wat koningen tegen die met hun ouders op weg zijn, geen idee waarheen maar ik heb er zeker een stuk of 10 gezien.
De wegen zijn lekker steil en ze worden smaller en smaller, soms vraag ik me af ga ik wel goed.
Gelukkig zag ik op het eind het meer liggen met de parkeerplaats ernaast, lekker rustig er stond nog maar 1 andere auto.
Mijn foto toestel laat ik in de auto een lange wandeling, geocachen en camera is geen goede combinatie heb ik al een paar keer gemerkt dus we gaan het vandaag alleen met de telefoon doen.
Als ik het wandelpad op loop zie ik al meteen een mooi plaatje en dat is vlak bij de cache dus dat was geluk hebben.
Het pad loopt gestaag omhoog maar het is goed te doen, bij de 2de cache moest ik even zoeken nog niet gewend aan de verstop methodes hier dus blij met de spoiler foto’s.
Op naar de 3de cache die op de top van de berg lijkt te liggen, even zoeken naar de foto het bereik is soms prut hier.
Dan komt er een appje van Tobias, Pap is gevallen zijn schouder is uit de kom we zijn op weg naar de EHBO. Op mijn appje terug komt geen antwoord en de telefoon wordt niet meer opgenomen. Dus ik besluit om mijn wandeling af te breken en terug te gaan naar Hopfgarten en daar te kijken wat er gedaan moet worden. Het is zeker nog 45 minuten voor ik daar ben.
Helaas is het nu een stuk drukker in de parkeergarage maar gelukkig vindt ik nog een plekje, nu op zoek waar Rob is. Wij hebben op Tobias na allemaal een app op de telefoon waarmee we kunnen zien waar iemand is en dat is op dit moment heel erg handig. Want na diverse bel pogingen en appjes nog steeds geen antwoord.
Terwijl ik net op weg wil gaan naar de locatie van Rob belt hij om te zeggen dat Tobias nog bij de lift zit met de spullen en hij bij de dokter. Dus ik ga eerst naar Tobias zodat we de spullen in de auto kunnen brengen om dan samen naar Rob te lopen een paar honderd meter verderop. Nog even gauw zijn schoenen in mijn rugzak gepropt en ook de jas maar mee.
Bij de Arts hangt een bordje dat binnen mondkapjes verplicht zijn en die hebben we natuurlijk niet bij ons dachten we, gelukkig duik ik er nog een op in mijn tas en kan ik doorlopen. Rob is net klaar een staat te wachten op blauwe plastic zwembad schoentjes en in zijn T-shirt.
Hij heeft de banden van zijn AC gewricht gescheurd wat nu is gefixeerd met kuislingse banden over zijn rug en armen om alles op de plek te houden. Advies maandag in NL naar de huisarts om te kijken wat het vervolg traject is en voorlopig zijn rechter arm niet meer te gebruiken.
Gelukkig doet het niet veel pijn en kan hij zelf naar de auto lopen, onderweg appt Martijn dat hij klaar is met de les en komt ook naar beneden. We besluiten om eerst met z’n allen te gaan lunchen, in het restaurant hier vlakbij. Terwijl wij zitten te wachten op onze Kaiserschmarrn komt er een groep binnen met de 3 koningen. Er wordt een verhaaltje voorgelezen wat liedjes gezongen en de wierrook pot stond flink te stinken.
Martijn besluit hierna nog te gaan skieën terwijl Rob, Tobias en ik mijn Multi gaan bezoeken nu wel met de goede info. Dan gaan wel terug naar het huis zodat Rob kan uitrusten, het is toch wel even wennen aan zo’n gefixeerde schouder en zelf een hoop dingen niet meer kunnen.
’s Avonds gaan we hier om de hoek maar weer eten, lekker dichtbij en prima service. Rob krijgt het advies van de jongens om dan maar een goulash te eten dan hoeft hij zijn mes niet te gebruiken, Helaas hebben ze dat niet maar Herten Ragout met Kroketjes komt aardig in de buurt.
Als we na het eten tot rust komen realiseren we wat dit allemaal voor gevolgen gaat hebben.geen volleybal, niet auto rijden dus naar zijn werk rijden kan niet, fietsen mag ook niet. Zijn trui aan een uitdoen heeft hij hulp bij nodig net als het strikken van veters en jas dicht doen. Oja en het belangrijkste ik moet nu naar huis rijden, dus dat gaat een stuk langer duren zondag.
