Vandaag gaan we weer na een heerlijk ontbijt op pad, We rijden een binnendoor weg naar het noorden naar het punt waar we gisteren gestopt zijn. Daar eerst maar even naar de supermarkt ontbijt voor morgen inslaan en ook meteen tanken want je weet maar nooit waar er weer een is.
Dan gaat het toch echt beginnen, we hebben al stukjes op de NC500 gereden maar dit maal is het toch anders. Hier rij je voornamelijk op een eenbaansweg, met allemaal passeerstroken je moet dus van te voren inschatten of je het volgende vak wel gaat halen of of er niet teveel mensen voor je zitten die ook in dat vak gaan staan. Want dan kan de tegenligger er niet langs. Rob is gelukkig heel goed in dat puzzelen dus we rijden lekker door.
We hebben vandaag diverse WOW momenten gehad na elke bocht achter elke berg zagen we weer een ander landschap. En we weten het zeker we gaan nog een keer terug om dan in een langzamer tempo veel meer dingen te gaan bekijken die we nu overgeslagen hebben.
We stoppen als eerste op het Betty Hill Viewpoint en hebben daar een prachtig uitzicht.
Al slingeren rijden we verder en blijven ons verbazen over de natuur hier.
We rijden ook over de Kyle of Tongue een schitterend stuk met enorme bergen en heel veel stranden.
Wanneer we bij de Tongue Causeway aankomen een grote brug of dam dwars door het water heen. Met aan de ene kant flink veel golven en aan de andere kant een stuk rustiger. Het waait hier vandaag de hele tijd al heel hard en dat is maar goed ook het is zo’n 29 graden hier.
Diverse viewpoint op de routen stoppen we even is het niet voor een cache dan wel voor het prachtige uitzicht. Ook dit is weer zo’n mooi punt Viewpoint Heilam Lairg je kunt ook naar beneden lopen om het eiland te bezoeken maar met deze hitte laten we dit uit ons hoofd.
Onze volgende stop is Ceannabeinne Beach waar het op dit moment heel druk is en een hoop mensen aan het zwemmen zijn. Dat er ook een secret waterval is weten de meeste mensen niet maar omdat er een cache ligt kunnen wij hem wel vinden.
En dan is Smoo Cave aan de beurt, ook hier bemachtigen we weer het laatste plekje en kunnen en hele hoop trap treden naar beneden lopen. Ook hier kijken we weer onze ogen uit als we beneden staan en richting de zee kijken.
Als we dan richting de grot lopen zien we in eerste instantie een groot zwart gat, pas als je dichtbij komt zie je een soort overdekte gang en meer mensen staan.
Het is een kleine grot, waar je een waterval zou kunnen zien maar door de droogte van dit jaar is hij er niet. We moeten allemaal een helm op en aan het begin via een ladder in een rubberboot stappen. Niet mijn ding dus maar het lukt. We varen van de ene kant van het bruggetje naar de andere kant waar de waterval dus niet te zien is. De jonge gids doet zijn best om het spannend te houden en dat lukt.
We gaan weer verder en iedereen moet weer bukken als we onder een kleine boog door moeten, al met al hebben we zo’n 10 meter gevaren voor we de boot weer uit mogen voor een wandeling van een meter of 30, De gids kan goed vertellen over deze kleine grot en we leren een hoop.
Als we na een half uur weer uit de boot zijn laten ze zien waar ze op dit moment al 16 jaar aan het graven zijn om een nieuwe kamer te vinden. Alles gaat met de hand, eerst een heel stuk op je buik onder rotsen door kruipen om daarna gebukt met een pikhouweel een jerrycan te vullen die dan naar buiten gebracht moet worden. Dit alles met de hand en op vrijwillige basis.
Daarna rijden we een flink stuk door, omgeven door het prachtige landschap op zoek naar een restaurant. We vinden er een een stukje voorbij ons verblijf vandaag waarvan we beiden vinden dat het eetbaar is maar daar houd het ook mee op.
Het is weer tijd en we rijden we naar ons huisje waar we 1 nacht slapen om lekker uit te rusten en morgen weer fris en fruitig op pad te gaan.
