Vandaag staan we op tijd op om te ontbijten en te kijken wat we vandaag kunnen en willen doen. Op dit moment is het nog donker maar we kunnen al wel zien dat er geen sneeuw op de auto ligt. Ook wel fijn om de auto niet schoon te hoeven maken.
Een uurtje later zien we dat het weer is opgeklaard en we dat we weer zicht hebben. We kunnen nu ook de wegen zien waar we gisteren op gereden hebben en de bergen in de verte, toch wel heel mooi.
Als alles in de auto zit vertrekken we naar de Seljalandsfoss waterval hier tegenover, we zijn er lekker op tijd en het is nog niet druk. Glad is het wel de parkeerplaats is een ijsbaan en de weg naar de waterval niet veel beter.
Toch lukt het om een paar mooie foto’s te maken en nog een aardig stuk te lopen ondanks dat het gaat regenen.
We zijn wel weer blij dat we bij de auto zijn want het wordt nu wel heel glad.
We gaan door naar nog een waterval ook een waar we al eens geweest zijn maar doordat er veel toeristen zal de weg wel berijdbaar zijn. En dat klopt als we aankomen staan er al een aantal bussen op de P maar wij vinden nog wel een goed plekje lekker dichtbij.
Dit keer toch maar mijn Snowsteps aan dat loopt toch wel wat makkelijker. Voordeel hier is je loopt lekker horizontaal een 400 meter heen en weer terug. Je kunt hier ook nog omhoog met een hele lange trap maar dat laten we vandaag aan ons voorbij gaan.
Weer een prachtig gezicht om al dat water naar beneden te zien vallen en de honderden ijspegels die nu aan de rotsen hangen.
Helaas is op dit moment niet alles bereikbaar wat we zouden willen zien, als de weg al schoon is zijn de parkeerplaatsen dat meestal nog niet. Dus we beperken ons tot de toeristische dingen waarvan we denken dat we er kunnen komen. Zo valt de gletsjer al af daarvoor moet je een stukje de bergen in en dat gaan wij op deze wegen maar niet proberen. Ook een vuurtoren boven op een berg waar we de vorige keer heel veel papagaai duikers gezien hebben slaan we over. En zo staan we dan al snel in Vík í Mýrdal daar zit een restaurant waar ze heerlijk soep hebben geserveerd in Lava Brood.
We besluiten te stoppen en even lekker te lunchen.
Hier in de buurt is een zwart strand wat we ook even gaan bekijken, meters hoge golven waar we maar uit de buurt blijven en in de verte staan wat eenzame rotsen in het water.
En ook de volgende stops op de planning slaan we over ze zijn niet te bereiken we rijden nu kilometers door een soort van niemands land heen. De weg is hier nog spierwit maar gelukkig wel goed op te rijden. We zijn lekker vroeg bij het huisje wat echt in de in de rimboe staat. Wel vlak bij een boerderij maar die kan je hier vandaan niet zien.
We koken hier vanavond lekker zelf en genieten van het uitzicht. Hopelijk kunnen we morgen weer onze reis vervolgen aangezien ze alweer code geel aangeven en dat betekend hier soms dat de wegen afgesloten worden.
